Kada se pomene britanski folk rock, prva asocijacija je grupa Fairport Convention. Oni su, zaista, izvršili neku vrstu muzičke revolucije u trenutku kada su počeli da deluju, a njeni članovi su, listom, ostvarili značajne muzičke karijere gde god da su se zatekli prethodnih pedesetak godina. No, kao i kod one zajednice koju poznajemo kao Canterbury scene, cirkulacija muzičara koji su se međusobno družili, razmenjivali ideje i zajednički nastupali učinila je da je gotovo nemoguće razlučiti gde je ko, kada i sa kim nešto radio i snimao.
Očigledno, nije im bilo dosadno.
Neočekivano prihvatanje folk rocka od strane publike i kritike napravilo je od Fairport Conventiona kult grupu. Malo je vremena trebalo da se pojave nove sličnog usmerenja, a jedna od najvažnijih je Steeleye Span, koja i danas radi.
Nastali su u trenutku kada je jedan od osnivača Fairporta, basista Ashley Hutchings, napustio matičnu grupu. Smetalo mu je, navodno, zapostavljanje folka na račun rocka. Pronašao je sjajnu pevačicu Maddy Prior i brzo okupio novu ekipu koja je želela da svira uglavnom stare, tradicionalne pesme.
Upalilo je preko svih očekivanja.
Steeleye Span je, uz Fairporte, postala najuspešnija grupa potekla iz folk-rock miljea. Mogu se uspostaviti razne paralele između njih: dobar deo repertoara činile su tradicionalne pesme, obe grupe su imale fenomenalne pevačice, podrazumevalo se besprekorno višeglasno pevanje, a nisu se libili ni da u sopstvenim pesmama mešaju sve što je dobro iz različitih muzičkih svetova. Iako su Fairporti na ranim albumima bili vrlo inovativni, Steeleye Span su tokom sedamdesetih serijom izvanrednih albuma postali komercijalno uspešniji i interesantniji.
Uprkos brojnim promenama u sastavu, Maddy Prior je uspela da sačuva prepoznatljivi identitet u svim fazama njihovog višedecenijskog muzičkog putovanja.
No, dešavalo se i da Priorovoj pukne film i pozabavi se nekim drugim stvarima. Na albumu Bedlam Born (2000) zatičem potpuno drugu pevačicu. Gay Woods se odlično snašla u novoj ulozi, a album je neočekivano dobar i energičan. Malo čeprkanja po biografiji Woodsove otkriva mi nepoznate podatke. Ona je bila pevačica koja je bila u ranoj postavi Steeleye Spana pre no što su angažovali Priorovu. Udata je za Terryja Woodsa, koji je i sam uspešan muzičar (možda ga znate iz The Poguesa).
“I See His Blood Upon the Rose“, pomalo neočekivano, bavi se religijskom tematikom (autor teksta je pesnik Joseph Plunkett).
I see his blood upon the rose
And in the stars the glory of his eyes.
His body gleams amid eternals shows,
His tears fall from the sky.All pathways by his feet are worn.
His strong heart stirs the sea.
His crown of thorns is twined in our sorrow.
His cross is on every tree.I see his face in every flower;
The thunder and the singing of the birds –
Are his voice – and his power.
Rocks are his written words.I see his face in every flower;
The thunder and the singing of the birds –
Are his voice – and his power.
Rocks are his written words.I see his blood upon the rose
And in the stars the glory of his eyes.
His body gleams amid eternals shows,
His tears fall from the sky.
Na omotu albuma piše da je Woodsova napisala muziku za ovu pesmu što je, uz besprekorno izvođenje, još jedan kompliment za nju. Provešće u grupi samo par godina, dok se Priorova nije vratila.
No, ja sam se posle slušanja albuma Bedlam Born poprilično napalio i već sam pisao tetki da obiđe lokalne radnje u njenom komšiluku kako bih pronašao barem neki od albuma koje je bračni par Woods zajednički snimio. Ne sumnjam da će mi biti interesantno da ih preslušam.
Znači, ćeraćemo se još u budućnosti sa sličnom muzikom. 